با درگذشت کریم آقاخان، رهبر فرقه اسماعیلیه، این جریان که با حمایت غرب و صهیونیسم به تحریف عقاید اسلامی پرداخته، وارد مرحله‌ای حساس شده است. مسئله جانشینی او و کنترل ساختارهای این فرقه توسط قدرت‌های غربی از چالش‌های پیش‌روی آن است. شبکه آقاخان، که از طریق سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی و فرهنگی نفوذ گسترده‌ای در کشورهای اسلامی داشته، اکنون با خطر شکاف‌های داخلی و کاهش قدرت مواجه است.

حجت‌الاسلام محمد شیروانی در گفتاری به بررسی جایگاه ایمان‌گرایی در جهان پسامدرن پرداخته و چالش‌های آن را در مواجهه با عقلانیت تحلیل می‌کند. وی تأکید دارد که ایمان‌گرایی، اگرچه نیازمند پشتوانه عقلانی است، اما بدون مؤلفه‌های احساسی و اشتیاق، اثرگذاری اجتماعی خود را از دست می‌دهد. او با استناد به سیره پیامبر اکرم(ص)، بر نقش ایمان در ایجاد گفتمان‌های اجتماعی، حفظ انسجام فکری و مقابله با شکاکیت تأکید می‌کند و راهی برای پیوند ایمان، عقلانیت و کنشگری اجتماعی ارائه می‌دهد.

دکتر جواد منصوری، پژوهشگر و مورخ: «بهائیت در واقع اصل حکومت پهلوی بود؛ گرداننده اصلی رژیم پهلوی بهائیت بود. وقتی این رژیم سقوط کرد، وزیر خارجه اسرائیل جمله‌ای گفت: «زلزله‌ای در ایران رخ داد که خاورمیانه را خواهد لرزاند و به دنبال آن دنیا خواهد لرزید.» حالا شما بیایید ببینید که در این ۴۵ سال آیا این وضعیت برقرار بوده یا نه؟ با حذف بهائیت از نظام ایران، ملت ایران توانست نظامی را پایه‌گذاری کند که تا امروز به اینجا رسیده است.

دکتر محمد آقاسی، جامعه‌شناس و پژوهشگر فرهنگی: «نو عثمانی‌گری فرهنگی، خط پررنگ سیاست فرهنگی اردوغان در منطقه است. راه آن نیز از طریق نفوذ رسانه‌ای است.»

نو عثمانی‌گرایی؛ ابزار توسعه‌طلبی ترکیه علیه ثبات ایران و منطقه

«آرامیک شاه‌نظریان»، فعال رسانه‌ای و فرهنگی ارمنی و سردبیر روزنامه ارمنی «آلیک» در سخنانی، به مشارکت سیاسی-اجتماعی جامعه مسیحیان ارمنی ایران اشاره داشته، بر پیوندهای دیرینه ارامنه و ایران تأکید نموده‌است.

«نظام‌های استکباری با تجربه‌ای که کسب کرده بودند، دریافته بودند که تنها نیروی نظامی برای سلطه دائمی و همه‌جانبه بر مستعمراتشان کافی نیست. به همین دلیل، نیاز به ساختار ویژه‌ای داشتند که به نوعی می‌توان آن را یک "دولت پنهان" نامید؛ دولتی که هیچ‌گونه ظاهر رسمی نداشت، اما در عین حال به‌عنوان بازوی اجرائی و حافظ منافع دولت استعماری عمل می‌کرد.»

مولوی یعقوب حسین‌بر، امام جمعه مسجد جامعه فاطمه‌الزهرا خاش، با تأکید بر اهمیت انسجام اسلامی و رعایت فرهنگ‌های قومی و مذهبی، ایران را الگویی موفق از اتحاد برای جهان اسلام می‌داند. وی با اشاره به نقش دشمنان در ایجاد تفرقه، ضرورت تقویت همبستگی و مقابله با جریان‌های افراطی و توطئه‌های خارجی را گوشزد می‌کند.

خال محمد آخوند سرفراز، مدیر حوزه علمیه هدایتیه کلات ابریشم و استاد برجسته اهل‌سنت، با تاکید بر تعامل مثبت با نظام جمهوری اسلامی ایران، از آزادی عمل پیروان فرق اسلامی در کشور و دستاوردهای جامعه اهل‌سنت پس از انقلاب اسلامی تمجید کرد و نقش حج در همگرایی فرق اسلامی را برجسته دانست. وی همچنین بر اهمیت مبارزه با تحرکات جریان‌های افراطی و شبه‌روشنفکری و حمایت از مسئله فلسطین به عنوان معضلی جهانی تاکید کرد.

فائق رستمی، فرزند شهید عبدالقادر، در سال 1327 در مریوان متولد شد و در سنین جوانی به یادگیری دروس دینی و فقهی پرداخت. او در مناطق مختلف به عنوان امام جماعت و مدرس فعالیت کرد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، مسئولیت‌های مختلفی همچون امام جمعه موقت مریوان و سنندج و عضویت در شورای عالی افتاء استان کردستان را برعهده داشت. وی همچنین نویسنده سه رساله علمی است. رستمی در مقایسه وضعیت اهل‌سنت ایران پیش و پس از انقلاب اسلامی، بهبود حقوق مذهبی، سیاسی و اجتماعی آنان را برجسته می‌کند و بر اهمیت وحدت و بیداری جهانی در برابر دشمنی‌های صهیونیستی تأکید دارد. وی نیز مخالف جریان‌های تندروی سلفی‌گری و تکفیری است و بر لزوم تبلیغ اسلام با حکمت و محبت تأکید دارد.

گفتگو با حجت‌الاسلام و المسلمین مهدی مسائلی درباره انگیزه‌ها و چالش‌های نگارش کتاب "اطلس اهل سنت ایران" متمرکز است. او هدف از این پژوهش را شناخت و توصیف دقیق پیروان مذاهب اهل سنت در ایران به منظور تقویت وحدت اسلامی بیان می‌کند. مسائلی اشاره می‌کند که پژوهش او، به دلیل فردی بودن و عدم حمایت از سوی سازمان‌ها، با موانع متعددی مواجه شده و اطلاعات به سختی گردآوری شده‌اند. او تأکید دارد که این تحقیق، مقدمه‌ای برای پژوهش‌های تکمیلی بعدی است و بر لزوم انجام تحقیقات میدانی و علمی تأکید می‌کند. مسائلی همچنین بیان می‌کند که این پژوهش‌ها می‌توانند به رفع شبهات و ارائه تصویری دقیق از وضعیت اهل سنت در ایران کمک کنند.

«اگر زن نبود، هیچ سیدی به پیامبر اکرم (ص) متصل نمی‌شد. تمام سادات عالم، چه حسنی و چه حسینی، توسط یک زن یعنی حضرت فاطمه الزهرا (س)، به پیامبر (ص) وصل می‌شوند. مقام حضرت زهرا (س) چنان بالاست که پیامبر به ایشان می‌گفت "یا ام ابیها" زیرا او مانند مادر از پیامبر مراقبت می‌کرد. این لقبی بود که پیامبر به او داد. پیامبر به او سلام می‌کرد و می‌فرمود: "من بوی بهشت را از او استشمام می‌کنم." فاطمه الزهرا، سرور زنان بهشتی است.»