داوودیه، از جمله فرقههایی است که پیش و پس از فروپاشی، مجموعه افشاگریهایی در خصوص آسیبها و شاخصههای کنترلگری آن توسط قربانیان صورت گرفت و جنبه رسانهای یافت. به هر حال عمق فاجعه به بار آمده در «واکو»(ی امریکا) یعنی کشتار دهها زن و کودک محصور با بدترین شیوه غیرانسانی، ابهامات پیچیده و گسترده در ارتباط با کیفیت رخداد حوادث و در نهایت، پنهانکاریهای نظام امنیتی و قضائی امریکا در خصوص رسیدگی به پرونده فرقه داوودیه، باعث شده باب تحقیقات پژوهشگران در این زمینه باز ماند و هر بار از زاویهای تازه به مسئله نگریسته و آن را مورد کنکاش قرار دهند. در این تحقیقات، بیشتر تلاش شده روی روایات قربانیان و بازماندگان تمرکز شود تا از طریق قیاس با ادعاها و گزارشهای مقامات رسمی، نقاط پنهانی این اقدام افراطی منکشف گردد.
«مارک برولت»، یکی از چهرههای مرتبط با داوودیه که اندکی پیش از حادثه واکو از این فرقه جدا شد، از طریق همکاری با گزارشگر یک برنامه تلویزیونی به نام «پیشامد رایج»، کتاب «درون کیش» را منتشر ساخت که نقش انکارناپذیری در تصمیمگیری نیروهای امریکا برای اقدام و گزینش رویکرد «جنگی» در قبال فعالیتهای مخرب داوودیه ایفا کرد.
«استوارت ای.رایت» در مقاله تحقیقی خود موسوم به «برساخت وهمگرایی روایت جنگ؛ موضوع نظامی شدن در واکو»، با استناد به اظهارات برولت و قیاس آن با مطالبی که به واسطه مصاحبه با بازماندگان واکو اخذ نموده، میکوشد نشان دهد که نیروهای امریکایی در خصوص داوودیه، تنها بر ادعاهای یکی از مخالفان فرقه تکیه کرده و بدون انجام تحقیقات مستند و مستدل، در برابر آنها آرایش جنگی اتخاذ کردند. در ادامه، برخی از این تحلیلها مورد اشاره قرار میگیرد:
ساختار نظامی
یکی از ادعاهای برولت، حاکمیت ساختار نظامی بر فرقه داوودیه بود. وی در کتاب خود ابراز داشته: داوودیه از سال ۱۹۸۸ شروع به ارسال نیرو و نگهبان به اطراف مونتکارمل کرد و آموزش نظامی را در دستورکار قرار داد.
وی در بخشی از کتاب به توصیف حادثهای میپردازد: «ناگهان صدای بلندشدن شلیک از سوی نگهبانی آمد که تنها ۲۰ یارد از محل اسکان من فاصله داشت. نگهبان فرمان ایست داد و دو شلیک هوایی کرد. توانستم سایه او را تشخیص دهم که اسلحه ۲۲۳ راگرش را به طرف مرد نشانه گرفته بود. حادثه ساعت ۵ صبح رخ داد که هنوز تاریک و فضا آرام و ساکت بود. کنت بر اساس فرمان «شلیک به قصد کشت» کورش عمل کرد.»(۱) اما تحلیل انتقادی استوارت رایت از این مدعا بدین شرح است: «این روایت چند ایراد اساسی دارد: یکی، مشکل بینایی برولت است؛ او از لحاظ حقوقی نابینا محسوب میشود. همچنین اعضایی که با آنها مصاحبه کردم به این نکته اشاره کردهاند که برولت مطالب چاپی را بدون نزدیک کردن به صورت نمیتوانست بخواند و بسیاری از چیزهایی که مدعی دیدنشان شده، به خاطر ضعف بیناییاش تردیدپذیر هستند. از طرفی، در مصاحبه با فرد نگهبان مورد بحث، اظهار کرد: برولت که به اغراقگویی و داستانسرایی علاقه داشته و این مدعای شلیک نیز یکی از افسانههای ساختگی اوست. همه اعضای گروه، افسانههای مبالغهآمیز برولت را تحمل میکردند.»(۲)
مردان قدرتمند
یکی دیگر از موضوعات مورد اشاره برولت در کتاب خود، «مردان قدرتمند» است. وی از آنها به منزله «تروریستهای دستچینشده» یاد و اشاره میکند: «کورش واهمه داشت زمانی که خیانتش آشکار شود، توسط این نگهبانان به شدت تنبیه گردد.»(۳) این در حالی است که بنابر اظهارات «دیوید تیبدو»، از بازماندگان آتشسوزی واکو: «اصطلاح مردان قدرتمند از مزامیر داوود اخذ شده و منظور از آن آنچه برخی مدعی شدهاند (حلقهای درونی از نگهبانان مسلح محافظ دیوید) نبود. این عبارت .. حتی برای زنان هم به کار میرفت.»
آمادگی برای جنگ
به ادعای برولت: فیلمهای خشونتبار جنگ ویتنام، در عمل به عنوان ویدئوهای آموزشی مورد استفاده قرار میگرفتند، فیلمهای بحثبرانگیزی همچون «همبرگر هیل، جوخه و غلاف تمامفلزی» و… . این فیلمها بخشی از فرایند وسیعتر آمادهسازی روانی اعضا برای جنگ بودند که «هر روز اول صبح شروع میشد و تا پاسی از شب ادامه داشت.. در این فضای مخرب، برنامه کنترل ذهن تا جایی پیش رفت که افراد کاملاً تحت کنترل کورش بودند.. مونتکارمل اکنون شبیه یک پایگاه ارتش شدهاست.»(۴) اما این اظهارات در حالی است که بر اساس تحقیقات استوارت رایت: «فیلمهای معرفیشده توسط برولت، اساساً فیلمهای ضدجنگی بودند که چهره خشونت و جنگ را نشان میدادند. آنها جنگ را تحسین نمیکردند یا به تجلیل عملکرد سربازان نمیپرداختند.
مسئله مواد مخدر
یکی از مؤثرترین عوامل در شکلگیری آرایش جنگی، ادعای وجود موادمخدر و «آزمایشگاه فعال متامتامین» در مونتکارمل بود. واقعیت، آن است که کورش پس از خرید مونت کارمل، این تجهیزات آزمایشگاهی را در سال ۱۹۸۸ پیدا کرد و آن را به مقامات گزارش داد اما بنا بر دستور ای تی اف برولت، نمابری به مأمور حکم بازرسی آن سازمان فرستاد که در آن اشاره میکرد «آزمایشگاه مذکور احتمالاً هنوز هم دایر است و حتی یک نفر از مونتکارمل هم با چشم خود خروج این تجهیزات را ندیدهاست» این درحالی بود که ساختمان و تجهیزات آزمایگاهی، سه سال قبل از وقوع حمله، در آتش سوخته بود. (۵)
استوارت ای.رایت در انتهای تحقیق خود نتیجه میگیرد: «اعتماد به روایت جنگی مخالفان کورش، تصویری اغراقآمیز اما وهمگرا به وجود آورد که به واکنشی افراطی از سوی ای.تی.اف منجر شد. قدیمی یا بیربط بودن اطلاعات ارائهشده از سوی اعضای سابق، برای بازرسان ای.تی.اف، نهتنها مهم به نظر نمیرسید بلکه آنها هیچ پرسشی درباره واقعی با قابلاعتمادبودن منابع خود مطرح نکردند. آنها تمایل به باور ادعاهای مذکور و پذیرش تصویر روایتی افراطی داشتند که در نهایت، خطاهای فاحش، اظهارات نادرست حقوقی و رفتارهای غیرحرفهای را به بار آورد.»
دانلود نسخه PDF
پینوشت:
- برولت، مارک و کینگ، مارتین، درون کالت، نیویورک، ۱۹۹۳.
- ای رایت، استوارت، مقاله «توضیح نظامیشدن در واکو؛ برساخت وهمگرایی روایت جنگ» منتشرشده در کتاب «ادیان چالشبرانگیز نوظهور»، نوشته «جیمز آر.لوئیس» و «یسپر اویور پترسون».
- برولت، مارک وکینگ، مارتین، همان، صص ۲۰۳-۲۰۲.
- همان، صص ۱۸۶-۱۸۴.
- ای رایت، استوارت، صص ۱۸۶-۱۸۴.
دیدگاهتان را بنویسید