قاره پهناور آسیا و به‌ویژه ناحیه جنوب غربی آن، همواره از اهمیت ژئوپلیتیکی نزد جهانیان برخوردار بوده‌است. این قاره در عین حال با اکثریت ادیان و مذاهبی غیر از مسیحیت، مورد توجه گروه‌های مسیحی تبشیری بوده و مجموعه‌استراتژی‌های گسترده‌ای برای جذب مردم مشرق‌زمین، طراحی و به‌موقع اجرا گذاشته شده‌است. سیاست‌های تبشیری‌ها در گذر زمان دستخوش فراز و نشیب‌های بسیار بوده؛ از تبشیر چهره‌به‌چهره مسیونرها تا اقداماتی مانند مسیولوژی را دربرمی‌گیرد. تبیین فرایندهای تبشیری در قاره آسیا می‌تواند بستر مناسبی برای درک هرچه بهتر نقشه‌های مسیسحیت‌تبشیری و تقابل با ترفندهای آن باشد، مباحثی همچون: استراتژی‌های تبشیر در آسیا، مدل‌های معروف تبشیری و راهبرد کلان تبشیر در آسیا.
استراتژی‌های تبشیری در آسیا
مسیحیان، سه دوره یا هزاره را برای مأموریت‌های تبشیری خود ترسیم کرده‌اند؛ در هزاره اول، صلیب در خاک اروپا، در هزاره دوم در امریکا و آفریقا -به‌اصطلاح-کاشته شد و هزاره سوم مسیحی بر قاره پهناور و حیاتی آسیا متمرکز است که با ورود به سال ۲۰۰۰ میلادی رسماً آغاز شد. برخی از مهم‌ترین پروژه‌های تبشیری در آسیا به شرح ذیل است:
کلیسای کاتولیک و مأموریت‌های تبشیری برون‌مرزی
کلیسای کاتولیک، سردمدار و پیشتاز در امر تبشیر است. آ‌‌ن‌ها مبلغانی را به سرزمین‌های تازه مکشوف و فتح‌شده اسپانیا، پرتغال و فرانسه فرستادند. در نتیجه، مسیحیت در امریکای مرکزی و جنوبی، دریای کارائیب و فیلیپین تثبیت شد. مسیحیت کاتولیک بعد از یک دوره افول در تبشیر برون‌مرزی، بعد از شورای دوم واتیکانی، مجدداً فعال شد. تحولی که حتی در چینش و ترکیب شورای دوم واتیکان، مشهود بود. اختصاص دادن چهار سند از ۱۶ سند شورا به امر تبشیر، از تأکید کلیسا بر تبشیر برون‌مرزی نشأت می‌گیرد. مسیحیت کاتولیک با ارزیابی مواجهه خود با جوامع دیگر به این نتیجه رسید که تبشیر برون‌مرزی را در قالب حرفه‌ای و سازمانی تشکیلاتی درآورد. «مجمع تبشیر ملت‌ها» در سال ۱۶۲۲ م. تشکیل شد.
مسیحیت پروتستان و تبشیر برون‌مرزی
مسیحیت پروتستان در ابتدای شکل‌گیری، تمایل چندانی به تبشیر نداشت اما از ابتدای قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی، فعالیت‌های تبشیری در میان پروتستان‌ها سازماندهی شد. آرام‌آرام هیئت‌ها، مؤسسات و آژانس‌های با یکدیگر متحد شده و شوراهای جهانی را شکل دادند. پروتستان‌های تبشیری دریافتند مهم‌ترین مؤلفه برای تأثیرگذاری، اتحاد است.
هزاره سوم و تبشیر در منطقه آسیا
در آستانه هزاره سوم میلادی، مسیحیت تبشیری با تمرکز بر قاره پهناور آسیا و شعار «مأموریت بزرگ»، جهش قابل‌توجهی در حوزه تبشیر داشت سازمان‌ها و بنگاه‌های تبشیری متعددی شکل گرفت و سیاست‌های تبشیری جریان تبلیغ مسیحی را تدوین کردند. «جنبش شاگردسازی» و «جنبش کاشت کلیسا»، از متداول‌ترین و موثرترین استراتژی‌های تبشیری در آسیاست که با تبلیغ فرد به فرد، خانواده، دوستان و جامعه درگیر شده و از طرد شدن و انزوای فرد تغییرکیش داده جلوگیری به عمل می‌آورد.
دیدگاهتان را بنویسید