در میانه‌ی آشوب ناشی از فروپاشی خلافت عثمانی و اشغال فلسطین به‌دست متفقین، چهره‌ای کمتر پرده‌برداری‌شده از نقش فرقه بهائیت در خدمت‌گزاری به استعمار انگلیس نمایان می‌شود؛ فرقه‌ای که با نقاب دیانت، در عمل به بازوی نرم و مطیع قدرت‌های اشغال‌گر بدل شد. عباس افندی، رهبر این فرقه، با حمایت مستقیم چهره‌های استعماری چون سِر هربرت ساموئل ــ نخستین حاکم صهیونیست فلسطین ــ و سِر رونالد استورز ــ صهیونیست معتقد و فرماندار قدس ــ از جایگاهی ویژه در منظومه قدرت بریتانیا برخوردار شد. اعطای نشان شهسواری، حل‌وفصل اختلافات داخلی به نفع جانشینش شوقی افندی، و انتصاب پیروان بهائی در مناصب حساس حکومتی، تنها بخشی از شواهدی است که نشان می‌دهد بهائیت نه‌تنها از شرایط اشغال بهره برد، بلکه به‌عنوان ابزاری استعماری در خدمت انگلیس و صهیونیسم برای نفوذ فرهنگی و سیاسی در قلب جهان اسلام به‌کار گرفته شد.