مبلغان بهائی، فرقه‌ی خود را دین توحیدی معرفی می‌کنند اما با رجوع به منابع بهائی، جملات بسیاری از حسینعلی نوری دیده می‌شود که در آن‌ها ادعای الوهیت او آشکارا بیان شده‌‌است.
افسانه استر و مردخای،داستانی قدیمی در یکی از کتب و رساله‌های دینی یهود، موسوم به «مگیلای استر» است. این داستان به لحاظ واقعیت تاریخی یا افسانه صرف بودن،در میان تاریخدانان محل شک و تردید می‌باشد و تحلیل‌ها و حواشی فراوانی پیرامون آن، به ویژه جشن مشهور مرتبط با این داستان یعنی جشن یهودی «پوریم» مطرح است.این موضوع در میان مورخان و پژوهشگران خارجی ، از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گرفته ونظریات گوناگونی در خصوص ریشه‌ها، شخصیت‌ها، ابعاد تاریخی واعتقادی و... آن عرضه شده،لیکن کمتر اثری است که در داخل کشور به صورت مستقل و تخصصی به این مسئله پرداخته باشد. البته مقالات متعددی در این باب نگاشته شده،اما منابع کتبی، محدود است. در همین راستا،به تازگی «مرتضی عرب‌زاده سربنانی» در کتابی باعنوان«افسانه استر و مردخای؛ وا کاوی خاستگاه جشن پوریم»، مقوله پیش گفته را از همه جوانب، مورد بررسی وتحلیل قرار داده‌است که از بابت تازگی اثر،زوایای مورد تأکید و اتخاذ رویکرد تخصصی،قابل توجه می‌باشد. در یادادشت حاضر،این کتاب معرفی شده و موضوعات مطرح در آن مورد اشاره قرار می‌گیرد.
جشن «پوریم» در آیین یهودیت، که در مسیحیت نیز تحریف شده، ریشه در متون عهدین دارد و به‌عنوان یکی از ایام روزه‌داری یهودیان شناخته می‌شود. این جشن به‌دلیل ارتباطات تاریخی با دوران هخامنشی و ایران باستان، به نادرستی با سیزدهم فروردین‌ماه مشابهت داده می‌شود. وجود مقبره‌های «استر» و «مردخای» در ایران، که شخصیت‌های محوری این روایت هستند، به‌عنوان ابزاری برای بهره‌برداری از سوی جریان‌های صهیونیستی و مسیحیت صهیونیستی عمل کرده است. این آیین که براساس «رساله استر» شکل گرفته، از نظر تاریخی و اعتباری دچار چالش‌های جدی است و برخی پژوهشگران آن را افسانه‌ای و تحریف‌شده می‌دانند. بررسی‌های تاریخی و باستان‌شناسی، صحت این روایت را مورد سوال قرار داده و به این پرسش پرداخته که آیا پوریم ریشه‌ای واقعی دارد یا صرفاً یک روایت ساختگی است.
